Dit berichtje op Autoblog herinnerde mij aan een epistel dat ik nog op de plank had liggen. Here it goes…
Een overvolle Coolsingel, de menigte juicht ondanks de nattigheid. In de verte het gebrul van gewillige supercars, de geur van vers gedraaide rubberen doughnuts. Plots een oogverblindende flits. Het publiek deinst terug en men heft een beschermende hand op, er valt een doodse stilte. Kinderen kruipen weg achter geschrokken ouders, in aller ijl worden zonnebrillen opgezet, gordijnen dichtgetrokken, honden duiken jankend in elkaar en spontaan gaan de beveiligingsalarms van omliggende gebouwen af.
Wat vooraf ging…
Op een avond zit Allard Kalff Extreme Make-over te kijken en raakt geïntrigeerd door dr. Dorfman die iedere uitgerotte klico omtovert tot een muterende porseleinkast. Allard twijfelt geen moment en pakt zo’n draagbare zonnehemel in, stapt in het vliegtuig en laat zich in LA porseleinen tandhulsjes aanmeten. Even overweegt hij om een zirkoniasteentje in z’n rechtersnijtand te laten zetten, maar hij kiest toch voor de complimentary verwisselbare gouden huls. Dat zal kek staan bij m’n grijze haarspoeling, denkt hij en opgetogen belt hij voor de twaalfde keer de organisatie van Monaco aan de Maas. Na nogmaals zijn lichaam aangeboden te hebben, en de persdame het voor de zoveelste keer weigert, krijgt hij toch voor elkaar dat hij voor een gulle gift de hele dag met een camera op het circuit mag staan. Jammergenoeg geeft de organisatie geen toestemming om in zijn Speedo verslag te doen vanuit de Hofpleinfontein. Het was een uitgelezen mogelijkheid geweest om de redactie van Dancing with the stars en Dancing on Ice attent te maken op zijn strakke achterwerk, dan zou hij zeker gevraagd worden voor Fierljeppen met Zelfverklaard Bekende Nederlanders. De middag begint fantastisch. Allard staat midden op het circuit en zwaait naar iedereen die het niet wil zien. Hij voelt zich de koning te rijk en deelt handtekeningen uit aan een ieder die niet geïnteresseerd is. Wat een dag! De zon breekt door en een lichtstraal valt op zijn gulle lach….
Na de dramatische middag op de Coolsingel overweegt de gemeenteraad de subsidie voor Monaco aan de Maas in te trekken omdat Allard vergeten was autoglasfolie voor zijn porcelain veneers te gebruiken. De kosten die gemaakt zijn om de toeschouwers, die tijdens die dag voor eeuwig geschaad zijn, op te vangen worden verhaald op Allard zelf. De zonnehemel en de Speedo worden verkocht en de tandjes getrokken. Allard zit aan de grond en probeert zich iedere beurs groot te houden, maar huilt soms uit op de bil van een babe of blogger.
vla zegt
Als dit metaforisch is: ik snap het niet.
Als dit letterlijk is: ik snap het niet.
Sorry Lotte, mijn brein is ongeschikt voor jouw schrijfsels! Plus als Belg is het wat moeilijk om precies te weten over wat je het allemaal hebt (shows, andere namen voor weet ik veel wat)…
Belangrijk wel: je leeft nog! 😛 Tijd voor AB-columns of niet?
vla zegt
@ mezelf
Euhm… “Belangrijk wel”… 😳 Waar kwam dat vandaan? Belangrijker is het woord!