Over moraliteit; zo hoort een blogreactie te zijn!

Ja mensen, zo kan het dus ook. Gewoon een stukje proza in plaats van al die platte oneliners…

Pieter-Jan Catteeuw schrijft hier een prachtige reactie in verband met een taxichauffeur in Las Vegas. Helaas past het niet op een tegeltje:

Het zou totaal niet moeilijk zijn om de taxichauffeur te vinden (gezien die via centrales werken etc…) samen met een bewijs van uw winsten via het casino, dus het zou redelijk dom zijn om het geld te houden. Dan valt de 1% finders fee goed mee. Waarschijnlijk een kwestie van procedure om verloren spullen bij de centrale te droppen.
De mogelijkheid bestaat ook dat hij niet eens in de tas gekeken heeft. Als het een laptoptas is dan heeft hij geen reden om er even in te kijken.

Moeten mensen beloont worden wanneer ze iets niet-crimineel doen? Ik doe de meeste uren/dagen/weken/maanden van mijn leven niets crimineel – wat krijg ik dan? Creëer je zo niet een morele normalisatie van criminele activiteiten? Op mijn vroeger werk kregen ze een bonus voor op tijd te komen wat ik interpreteerde als een recht om mijn eigen uren te kiezen en geen pauzes te nemen (om files te vermijden, zolang het totaal klopte door het electronisch bijgehouden badge-systeem). Toen ze me vroegen op tijd te komen – en pauze te nemen – heb ik dat gedaan – geen probleem. Ze maakten mij duidelijk dat het de norm was dus deed ik het zonder een beloning te verwachten. Toen ze een beloning gaven nam ik aan dat het normaal was om uw eigen uren te kiezen.

Moraliteit is een groepsfenomeen. Ik denk, als de gemeenschap spreekt en handelt alsof een illegale activiteit een natuurlijk fenomeen is dan gaan mensen met die impulsen zichzelf niet corrigeren. Kijk naar wiet bijvoorbeeld. Of heroïne in de jaren 90. Terrorisme. Racisme. Pedofile katholieken. Kinder verwaarlozing-mishandeling gevolgd door pestgedrag door leerkrachten-studenten-deGemeenschap. Die illegale activiteiten vinden meer plaats in een sociale omgeving die ze als natuurlijk beschouwd (wetende dat het illegaal is). In een omgeving waar er een strikt taboe op rust zal de sociale druk die impulsen onderdrukken en zullen deze gedragspatronen worden gereduceert. Omgekeerd zullen de impulsen gevoed worden en de activiteiten voortgezet door meer mensen en met meer intensiteit. Kijk maar bijvoorbeeld hoe de hip-hop cultuur de illegale wiet economie normaliseert (en het illegale aspect zelf glorificeert). Of hoe men in een katholieke cultuur gemeenschappelijk het slachtoffer van pedo-verkrachters isoleert en terroriseert terwijl de patriarch in kwestie telkens op vergeving mag rekenen. Dan word het plots heel normaal voor de hele omgeving om het kind te blijven pesten om hun agressieve impulsen bot te vieren (en op een vreemde manier om hun verantwoordelijkheid uit te wissen) – of het nu op straat is, in de familie of op school. Als het normaal word bevonden om een kind te isoleren, terroriseren en te verwaarlozen – als die boodschap in uitzicht, gedrag en in dialoog door de gemeenschap word doorgegeven – dan gaan al vlug iedereen hun lelijkste impulsen naar boven komen wanneer ze met dat kind in aanraking komen. Dat bestaat dan voornamelijk uit het vies bekijken, weren en negeren van dit waardeloze kind maar ook het actief deelnemen aan pesterijen. Dat is de reden waarom in sommige landen verkrachting de normaalste zaak is – terwijl in andere (of dezelfde) landen veelvuldig meer jong-volwassenen zelfmoord plegen. Moraliteit zou een idee van gelijkheid moeten bevatten (dat zou onze monitaire eenheid bijvoorbeeld al immoreel moeten maken) maar in de sociaal-psychologische realiteit kijken mensen naar elkaar om te weten waar de grenzen zijn en gaan ze al hun lusten en frustraties en agressieviteit botvieren binnen het gedrag dat ze anderen rond hen zien en horen goedkeuren. Er bestaat zelfs een druk om het lelijkste gedrag te copieëren – om zelf geen doelwit te worden. En gedrag word gewoonte. En dit is voor ieder individu verschillend – een morele hierarchie ipv gelijkheid. Dus terwijl het immoreel is om een kind van goede huize te terroriseren – is het kompleet normaal om voor de sport het totale leven van een verwaarloost en verkracht kind te saboteren. Zelf de school directie zal naar het kind kijken – de sociale waarde ervan inschatten – en daarnaar handelen tot en met illegale activiteiten zoals laster, eerroof, pesterijen, het negeren van schijnbare moord-pogingen (tenzij er een andere manier is om wurgng te interpreteren) en uiteindelijk broodroof.

Door verrast te reageren wanneer de taxi chauffeur het geld niet steelt creëer je het idee dat het sociaal-normaal zou zijn om het wel te stelen. Zo verlaag je de drempel voor mensen met een impuls om te stelen – want ze hebben de morele steun van hun gemeenschap gekregen – die doet alsof het de norm is (zelfs al is het juridisch illegaal) – en de schuld steekt op degene die zijn spullen niet bewaakt. In gelijke trend krijgt Robin Hood een pass voor stelen vd rijken (die het verdienen om bestolen te worden – en natuurlijk als de grootste concentratie eikels worden afgebeeld). Vandaar ook dat slachtoffers vaak meedere malen slachtoffer worden omdat ze het stigma met zich meedragen in hun uiterlijk, gedrag en de opinie (roddels) vd gemeeschap waardoor het sociaal aanvaard word om het slachtoffer verder te gebruiken voor de agressieve impulsen – die daardoor versterkt worden – waardoor je een soort positieve loop krijgt die uiteindelijk leid tot de totale verwoesting van het individu maar ook van het fundament vd gemeenschap.

Dan dient het juridisch fundament van gelijkheid om deze individuen te beschermen tegen de impulsen van zijn mede-primaten – en zo de bestaansreden van een maatschappij zelf te beschermen. Zonder dit principe heeft een groot deel vd bevolking geen reden om aan de maatschappij deel te nemen en krijg je een constante strijd die veel energie kost en niet veel oplevert. Als een leerkracht bijvoorbeeld zich niet aan de principes van gelijkheid houd – en een kind beoordeelt op zijn afkomst om het niveau van zijn opleiding te bepalen (en zelfs te pesten en/of als een crimineel element te behandelen en/of zijn leven te saboteren) – dan overtreden ze een fundamenteel aspect van een vredevolle effeciënte en vrijwillige massa-maatschappij – en zijn ze mede-verantwoordelijk voor het actie-reactie effect aan sociale onrusten die dit teweeg zal brengen. Als deze leerkrachten dan niet grondig en publiek gestraft worden dan zal dit gedrag zich als norm blijven voortplanten in alle personen waarmee ze in contact zijn gekomen. Achter probleem mensen en probleem wijken zitten probleem gezinnen, probleem scholen en uiteindelijk probleem maatschappijen die mensen niet als gelijken behandelen en dus het juridische aspect van gelijkheid niet nastreven. En het is veel gemakkelijker om het probleem te veroorzaken dan om het actie-reactie fenomeen te stoppen en de schade in te halen. Van in het dorp, tot de scholen, de staat, de media etcetera… word het gelijkheidsprincipe niet als een gedrag aangeleert – integendeel – dus blijven wij miserabele en ineffeciente maatschappijen die zich quasie volledig rond egocentrische, narcistische en agressieve impulsen organiseren. En doen alsof het iets “normaal” is.

but I digress…
Wat vind ik vd taxichauffeur zijn daad? Is het geen onopmerkelijk normaal aspect van zijn job gewoon?